PUPUH
P U C U N G
- Kang pinucung nenggih urut-urutipun, kang martabat sanga, teruse kang maha suci, iya iku martabat ing Rasullullah.
- Kratonipun, kang maha suci maluhur, tetep aneng kita, pribadiing awal akhir, lahir batin yogya sami ngawruhana.
- Ing wong kang wus putus ing ngelmu rahseku, yen sirarsa wikan, ing karatone pribadi, kawruhana duk misihe awang-awang.
- Uwung-uwung bumilangit durung wujud, ingkang ana sapa, junun mukawiyah singgih, ing aranan junun iku makna tata.
- Tegesipun mukara rahi puniku, wiyah jagad jembar, tegese tata kang dhingin, den anaken ing arah jagad kang jembar.
- Pan ing ngriku durung ngarsa lagi iku, arahe kewala, pan iku kang maha suci, kang jumeneng aneng junun mukawiyah.
- Iya iku sajatiningurip ingsun, sadurunge ana, bumi langit trus samangkin, mongka karsa malih apa kang kinarsan.
- Nenggih maklum suksma arane puniku, maklum makna wikan, suksma ing karsanireki, durung karsa lagi ngawruhi kewala.
- Sapa iku kang jumeneng lagi maklum, sapa iku ingkang, maha luhur maha suci, iya iku nyata uripira dhawak.
- Tegesipun maklumat kumpul ing kawruh, pepeke ingngumat, durung karssa apan lagi, papak bae sapa madeg ing maklumat.
- Iya iku kang mahasuci maluhur, nyata nora liyan, ing uripira pribadi, sadurunge bumi langit trus samangkya.
- Lajengipun, kang kinarsakakeniku, apan iya ngadam, ilapi wujud ilapi, tegesipun basa ngadam iku ora.
- Artinipun, ilapi upama iku, lire wujud ana, kang ilapi ing pribadi, ing anane dadi metu saking ora.
- Awitipun upamane pisan iku, ora dadi ana, tetep upama pribadi, purwanipun ana iku saking ora.
- Sapa iku kang jumeneng aneng ngriku, ngadam ilapi myang, wujud ilapi pan mami, sadurunge dadi jagad trus samangkya.
- Lajengipun akarsa malih puniku, apa kang kinarsan, pan iya alip mantili, lire alip madeg mantili lirira.
- Kang gumantung dhewe bongsa madeg iku, tan lawan kinarya, rasane dhewe kinardi, kang jumeneng ing mantili iku sapa.
- Iya iku kang Mahasuci Maluhur, nenggih urip kita, pribadi duk sadurung ing, ana bumi langit terusing samangkya.
- Lajengipun apa den karsaken iku, nenggih johar awal, johar sosotya lirneki, apan dhingin basa sosotya punika.
- Kumpulipun ing putih lan kuningipun, pan ananing rahsa, bongsa dhingin kumpul ing brit, dadi ireng kang madeg ing kono sapa.
- Iya iku kang mahasuci maluhur, iya urip kita, pribadi duk sadurung ing, ana bumi langit terusing samangkya.
- Lajengipun apa kinarsaken iku, alam ulu hiyah, tegese alam udani, ulu luhur hiyah apan jagat jembar.
- Iya iku dadining karsa rumuhun, karsa kang sapisan, ananing kang bumi langit, sapa ingkang ngadeg alam ulu hiyah.
- Iya iku kang mahasuci maluhur, nora liyan-liyan, ya urip ingsun pribadi, sadurunge bumi langit trus samangkya.
- Lajengipun akarsa malih puniku, pan akyan sabitah, pan akyan nyataning urip, kang sabitah iku tetep tegesira.
- Tetepipun kuku wulu kulit bayu, tetep-tinetepan, balung otot getih daging, lawan sungsum dene tetepe kang jagat.
- Sarta gunung geni miwah angin laut, cleret thathit kilat,kuwung lawan obar-abir, iya iku ing uriping rasullullah.
- Sapa iku kang jumeneng aneng ngriku, pan akyan sabitah,pan inggih kang mahasuci, mahaluhur mapan nyata ora liyan.
- Urip ingsun sadurunge jagat wujud, terusing samangkya, mongka nuli karsa malih, apa kang den karsaken ngadam perpuwan.
- Ngadam iku ing orane tegesipun, dene kang perpuwann, pepeking rupa pribadi, kaya putih ireng kuning ijo abang.
- Dadu biru wungu kalawan kulawu, iku ananira, dhewe tan lawankinardi, iyaiku tetepe rupa mukhamad.
- Sapa iku kang jumeneng mahaluhur, ing ngadam prempuwan, iya iku maha suci, mahaluhur nyata lamun datan liyan.
- Uripipun pribadi sadurungipun, bumi langit dadya, tanliyan prapta samangkin, sampun tamat kag aran martabat sanga.
- Poma dipun pracaya ja pindho wuwus, lan aja was-uwas, yenmaido temah kapir, lawan aja kawetu ing wong akathah.
- Den aserung kang sarombong den barukut, wong kang ahli sarak, sireken aja den wruhi, nadyan liyanipun kudu nganggo parah.
- Marmanipun banget pemut-pemut ingsun, nyata wus katondha, ingsun dhewe wus nglakoni, ahli sarak tur durung kongsi ngulama.
- Maksih busuk parandene angguguru, duk lagya sapisan, nora tumancep ing ati, angguguru malih kaping dho pan maksa.
- Tyas baliwur kaya iya kaya dudu, kalabetan sarak, melang-melang pecat mati, angguguru malih jangkep kaping tiga.
- Lagi iku wiwite rada sumurup, nanging durung ngilang, labete sarak sak serik, siyanglatri tyas ingsun aponca
- Tan kaetung angguguru awak ingsun, pan jangkep kaping pat, ing kono gagah tyas mami, anampani wahyu geng tompa nugraha.
- Dadya rampung sumilak nirmaleng kalbu, wus datan kalingan ilang kang bongsa ling-aling, lengleng liwung tan mangmang marang sikepan.
- Saya darung birahi ningsun mring ngelmu, anggung puruhita, nedya musawarat batin, sun antepi nora wedi beya wragad.
- Sawus ingsun tutug gon ingsun guguru,ing batin tan kewran,lahire sasat sun pingit, angibadah tanpa pedah ingsun temah.
- Kadya edul, tanpa mongsa dhikir ingsun, anggung ratip samad, ngumpulaken para kaji, kongsi miskin labet ingsun karya buja.
- Eh ta sagung gung alit nak muridingsun,padha kawruhana, luluhure guru mami, luwih aplal tinimbang lan maca Kur’an.
- Guruningsun tan akeh mung tigalikur, nanging kang sun etang, luluhure kang sawiji, kang pawitan nenggih saking jeng panutan.
- Kang rumuwun, jeng rasullulah mumuruk, marang sayidina, ngali kang putra bunta lit, lajengipun sayidina ngali mulang.
- Marang sun Sayidina Kusen iku, lajeng amumulang, mring Sayid Jenal Ngabidin, lajeng mulang mring Ngumar Mukamad Bakar.
- Lajengipun Mukamad Bakar mumuruk, marang Rokaniyah, Japarsidik muruk maring, Jeng Sultan Ngaripin abiyajid Bislam.
- Lajengipun Sultan Ngaripin mumuruk, marang Seh Mukhamad, Marip lajegn muruk malih, mring Seh Ngarbiya Jidil Ngasli tumulya.
- Amumuruk nenggih marang Kutub Abu, malapir Mulana, Rum Tuwasi muruk malih, mring Seh Kutub Ya’abikapanilkakan.
- Ya seh Kutub, lajenge malih mumuruk, mring Seh Kut-kalima, wurina amuruk malih, maring Sayid Mukamad Ngasik lajengnya.
- Amumuruk, Seh Mukamad Ngarab iku, lajenge mumulang, mring Seh Ngabdullah sAtari, lajegn mulang mring Iman Kaliyussatar.
- Lajeng muruk, mring Seh Idayatulahu, sarmasti amejang, marnag Seh Kaji Kusiri, mejang Sayid Mukamad Hos putranira.
- Sayid katru, dinil lajeng amumuruk marang Sayidina, waji udin bongsa ngulwi, lajeng muruk marnag ing Sayid Abdullah.
- Putranipun Sayidina Rohkullahu, lajeng mulang mring sang, Sayidina Wisnamuwa’il, Amad Ibungali ingkang bongsa Ngabas.
- Prajanipun ing Sanawi lajeng muruk, mring Seh Amad ingkang, putra Seh Mukamad nagri, Madinah kang mashur lan Seh Amad Kusal.
- Lajeng muruk marang ing Seh Ngabdul Raup, putra Ngali ingkang, bongsa Seh Kamyah Pansuri, prajanira ing Singkil pan lajengira.
- Amumuruk mring TuwanSeh Kaji Ngabdul Mukiyi ing Karang, padhukuwan Saparwidi, mejang putra kang dalem ing Bojong-Karang.
- Krajanipun ing Saparwidi kadhukuh, mejang putranira, kyai mas ing Saparwidi, desa Karang dene ta ing lajengira.
- Amumuruk mring Kyahi Talabudinu, kang dalem Banyumas, mejang Seh Mukamad Salim, ing Madahab mejang den Ronggasasmita.
- Wismanipun ing Surakarta ibenu Mas Ngabehi Yasadipura kang kaping kalih, trah pamaseng jawil kabir Pengging Pajang.
- Sampun putus, luluhuring para guru, poma wekasing wang, den agemi den nastiti, den taberi lan den ngati-ati padha.
- Tegesipun, gemi den aja kawetu, marnag wong ing kathah, dene tegesing nastiti, denwaspada ing ngelmu aja was padha.
- Dipun terus, ing batin lan lahiripun aja kongsi mamang, senggga den tumekeng pati, dene ingkang teberiing tegesira.
- Siyang dalu den talaten maca iku, sagung kang lepiyan, supaya dadiya misil, masalahe wasiteng tyas aja samar.
- Yen tan kaur, mamaca ing saben dalu, yen ratri kewala, den sregep ngiling-ilingi, rasakena murade lan masrudira.
- Den gumathuk, ing tekadnya nyambut-nyambut, manawa kapiran, utawa kang tutul petis, dene ta yen saben dalu tan kacagak.
- Apesipun, ing pendhak Jumungah iku dalu tuwin siyang, dene apesipun tuwin, ana nora sapisan ing saben wulan.
- Supaya ntuk ing kamulyan dennya lampus, mengko sun wawarta, pirsakena duk sawargi, kang sinare ing Pengging Darul ngaliyan.
- Tur ta sampun, kasebut yen ahli ngelmu, parandene karsa, lepiyaning para wali, tuwin lepihane guru kang sampurna.
- Ingsun weruh nalika kalane dalu, yen tan tatamuwan, sakendeling nganggit-anggit, nora nana malih ingkang tiningalan.
- Amung suluk kalawan tasawub dipun parandene ana, manuswa ing jaman mangkin, ingkang datan arsa ulah ing lepiyan.
- Ciptanipun, nanging kudu dadi guru, ngelmu pepogotan, kang mengkono muridneki, dadi wong berwangkal gurune ber nakal.
- Lamun durung ber mokid wong dadi guru, sanadyan ber nakal, aja kang ber nakal malih, lamun nora misih akeh kalongkangan.
- Dene iku, kasusu rangkah tan pecus, dastun tanpa kojah, tumandang amumuradi, suluk iku den susul muluk kiwala.
- Anggegampung muride kudu amenthung, mongsa tarimaa, ingkang padha ahli budi, apa nora bisa gawe murad dhawak.
- Muradipun, kang terus lan lihatipun, pan suluk punika, dadalan marang kajatin, dene ingkang muradi suluk punika.
- Wong kumlunthu pantes dinulang ing watu, pipitu kang samya, agenge sabithi-bithi, mokal bae ingkang para aoliya.
- Nganggit suluk, yen tanana pedahipun, pan pasthi kinarya, wuwulanging wuri-wuri, dene ingkang ngati-ati tegesira.
- Aja tungkul, ing kauripan ing dunyeku, sajroning kawiryan, sasambinen lan prihatin, den aulah pati sajroning ngagesang.
@@@
alangalangkumitir 